lies versus truth

"pwede ba ulet kitang ligawan?"

hindi na nya alam kung matatawa sya sa kinikilos ng binata o maiinis dito...

sa tagal na nilang magkasama, alam na nya ang mga body language nito...

sabay sabing, "kailangan nating mag-usap."

"marami ng nagbago sa 'yo, "


>>> ngayon, hindi ko na maalala ang iba pang sinabi nya...yan na lang yung mga natandaan ko...


pati sa panaginip... bakit kapag hindi ko na naiisip saka dumadating yung ganitong instances...? nakakabaliw ang mag-isip ng mga ganoong bagay...

kasalanan ko ba ito?


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

its been a lost time... i don't know where i am... i'm happy... i'm contented... yet something is missing... busy na ang mga friends ko...

5 years ago...
bago lang ako sa school, walang kakilala, i chose the morning class, bakit nga ba morning class ang napili ko? kaya ayun, laging late... pero pumapasa naman ako sa mga exams, pero muntik ng bumagsak sa attendance... nagstart na ang klase... una, mga schoolmate nung highschool lang ang kakilala... hanggang sa makilala na ang buong klase sa tulong ng mga activities... iilan ang mga naging kaclose ko.. hindi naman ako mapili sa kaibigan... pero asan na nga ba ang mga iyon.. wala na akong balita sa kanila...


ung mga taong hindi ko inaasahang andyan sa panahong d0wn ako, dun ko sila nakilala.. hindi ako iniwan... bagkus mas minahal pa... ang aking TAOS PUSONG pasasalamat - alam nyo naman kung sino kayo...

hindi na ako katulad ng dati na s0brang bitter sa mga masasamang nangyari sa kin... maraming bagay ang pinagpapasalamat ko sa mga taong umiwan, humusga, nanakit, at tumira sa akin ng patalikod... maaaring hindi ko alam ang mga pangalan nila at ang rason nila para gawin iyon pero kahit matagal na ito, natutunan ko na patawarin sila kahit na napakasakit at mananatiling may sugat o bahid nito... pero ito ang nagpatatag sa akin... akala ko noon wala akong nagawang kasalanan para madeserve ito, pero kahit ngayon hindi ko alam ang nagawa ko sa kanila - humihingi din ako ng kapatawaran.. sa aking mga nasabi, nasulat na maaaring nakasakit sa kanila.. patawad po...


patawad na naging selfish ako... patawad kong na-deprived ko kay0 na maging masaya sa umpisa pa lang... at salamat at ngayon alam ko na tot0o..Hindi man ang buong katotohanan pero sapat na para ako'y malinawagan...


sa huli, isang pasasalamat at kapatawaran...